Եւ ասեմ. Քաւ լիցի, Տէր Աստուած Իսրայելի, եթէ պղծեալ իցէ երբեք անձն իմ ի պղծութիւնս՝՝, եւ մեռելոտի եւ գազանաբեկ ոչ երբեք կերայ ի ծննդենէ իմմէ մինչեւ ցայժմ, եւ ոչ եմուտ ի բերան իմ ամենայն միս պիղծ։
Եւ ամենայն անձն որ ուտիցէ զմեռելոտի կամ զգազանաբեկ, ի բնակաց կամ ի պանդխտաց, ողողեսցէ զհանդերձս իւր, եւ լուասցէ զմարմին իւր, եւ պիղծ լիցի մինչեւ ցերեկոյ, եւ ապա սուրբ լիցի.
Եւ զամենայն մեռելոտի մի՛ ուտիցէք, այլ պանդխտին որ է ի քաղաքս քո տացես զնա եւ կերիցէ, կամ վաճառեսցես օտարոտւոյն. զի ժողովուրդ սուրբ ես դու Տեառն Աստուծոյ քո։ Մի՛ եփեսցես զգառն ի կաթն մօր իւրոյ։