1 Խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ասէ.
Եւ խօսեցաւ Մովսէս ընդ Ահարոնի եւ ընդ որդիս նորա, եւ ընդ ամենայն որդիսն Իսրայելի։
Ասասցես ցԱհարոն եւ ցորդիս նորա, եւ զգոյշ լինիցին սրբութեանց որդւոցն Իսրայելի, եւ մի՛ պղծեսցեն զանուն իմ սուրբ, զորս նոքայն սրբեն ինձ. զի ես եմ Տէր։
Անձն որ թէ վրիպեսցի եւ մեղիցէ ակամայ ի սրբութեանց անտի Տեառն՝ մատուսցէ վասն յանցանացն իւրոց Տեառն խոյ անարատ յօդեաց՝ գնոց արծաթոյ ի յիսուն սկեղէ՝՝ ըստ սրբութեան սկեղն, վասն որոյ յանցուցեալն իցէ։
Եւ այն եղիցի քեզ՝ ի պտղոց տրոցն նոցա, յամենայն նուիրաց՝՝ որդւոցն Իսրայելի, քեզ ետու զայն եւ ուստերաց եւ դստերաց քոց ընդ քեզ, օրէն յաւիտենական. ամենայն սուրբ ի տան քում կերիցէ զայն։
