18 զի ամենայն այր յորում իցէ արատ՝ մի՛ մատիցէ, այր կաղ կամ կոյր կամ կարճունչ կամ ականջատ,
Տեսէք զի կուրացան ամենեքին, եւ՝՝ ոչ գիտեն զհանճար. ամենեքին իբրեւ շունք համրացեալք որ ոչ կարիցեն հաջել. յերազանան յանկողինս իւրեանց, սիրեն զնիրհել։
կամ այր ձեռնբեկ կամ ոտնբեկ,
Յիմարք եւ կոյրք, զի՞նչ մեծ է, պատարա՞գն՝ եթէ սեղանն որ սրբէ զպատարագն։
Այլ պարտ է նմա վկայութիւն բարի եւ յարտաքնոցն ունել. զի մի՛ ի նախատինս անկանիցի եւ յորոգայթս Սատանայի։
Քանզի բազումք են անհնազանդք, զրախօսք, եւ մտախաբք, մանաւանդ որ ի թլփատութենէ անտի են.
Զի պարտ է եպիսկոպոսին անարատ լինել, որպէս եւ Աստուծոյ տնտեսի. մի՛ յանդուգն, մի՛ բարկացող, մի՛ թշնամանող, մի՛ հարկանող, մի՛ զօշաքաղ,