Եւ Դաւիթ ելանէր ընդ զառ ի վերն Ձիթենեաց, ելանէր եւ լայր, եւ զգլուխ իւր ծածկեալ. եւ ինքն երթայր բոկ. եւ ամենայն ժողովուրդն ընդ նմա ձորձ զգլխով, այր իւրաքանչիւր ելանէին եւ լային։
եւ ապրեցուսցէ ժողովուրդն զսպանօղն ի մերձաւորէ արեանն, եւ յուղարկեսցէ զնա ժողովուրդն անդրէն ի քաղաքն ապաստանի յոր ապաւինեալն էր. եւ բնակեսցէ անդ մինչեւ մեռանիցի քահանայն մեծ զոր օծին իւղովն սրբութեան։