16 Եւ հանցէ քահանայն զառ յիշատակէ նորա ի մրկէ անտի հանդերձ իւղովն, եւ զամենայն կնդրուկ նորա, զի պտուղ Տեառն է։
Ձայնիւ իմով ես առ Տէր կարդացի, ձայնիւ իմով զՏէր աղաչեցի։
Հոգի Տեառն ի վերայ իմ, վասն որոյ եւ օծ իսկ զիս, աւետարանել աղքատաց առաքեաց զիս, բժշկել զբեկեալս սրտիւք, քարոզել գերեաց զթողութիւն եւ կուրաց տեսանել՝՝,
Եւ զփորոտին եւ զոտսն լուասցեն ջրով. եւ դիցեն քահանայքն՝՝ զամենայն ի վերայ սեղանոյն. զի ողջակէզ զոհի է ի հոտ անուշից Տեառն։
Պատարագ պտղոյ մատուցանիցէք զայն Տեառն, բայց ի սեղանն մի՛ ելանիցէ ի հոտ անուշից Տեառն։
Իսկ եթէ յառաջին արմտեաց մատուցանիցես պատարագ Տեառն, մուրկ նոր փխրեալ եւ մանրեալ Տեառն, մատուսցես զոհ զառաջնոց արմտեաց քոց։
Եւ արկցես զնովաւ եւղ, եւ դիցես ի վերայ նորա կնդրուկ. զի զոհ է։
հանցէ ի զոհէն զառ ի յիշատակէ նորա, եւ դիցէ քահանայն ի վերայ սեղանոյն. ընծայ անուշութեան Տեառն է։
Որ յաւուրս մարմնոյ իւրոյ աղօթս եւ պաղատանս առ այն որ կարողն էր ապրեցուցանել զնա ի մահուանէ՝ ուժգին գոչմամբ եւ արտասուօք մատուցանէր, եւ լսելի լինէր առ լաւութեանն։