Եւ ասէ Անամեսիթա ցնոսա. Չէ արժան ձեզ ուտել ի սրբութեան սրբութեանցն՝ մինչեւ յարիցէ քահանայապետ եւ յայտնեալ ցուցցէ, եւ նովաւ լուսաւորեսցի ամենայն մինչեւ ի սպառ՝՝։
եւ ասէ ցիս. Այս է տեղի յորում եփիցեն քահանայքն զվասն անգիտութեանն եւ զվասն մեղացն. անդ եփեսցեն եւ զմաննայն, ամենեւին մի՛ ելանել ի սրահն՝՝ արտաքին սրբել զժողովուրդն։
Եւ ասէ Մովսէս ցԱհարոն եւ ցԵղիազար եւ ցԻթամար ցորդիս նորա ցմնացեալս. Առէք զզոհն մնացեալ ի պտղոց անտի Տեառն, եւ կերայք բաղարջ առաջի սեղանոյն. զի սրբութիւն սրբութեանց է։
Եւ սպանցէ զգառնն զմեւս ի տեղւոջն ուր սպանանիցեն զողջակէզն եւ զվասն մեղացն ի սուրբ տեղւոջ. զի որպէս որ վասն մեղացն իցէ, նոյնպէս եւ որ վասն յանցանացն իցէ, եւ եղիցի քահանային. զի սրբութիւն սրբութեանց է։
Պատուէր տուր Ահարոնի եւ որդւոց նորա եւ ասասցես. Այս օրէն է ողջակիզին. վասն այրելոյ նորա ի վերայ՝՝ սեղանոյն զամենայն գիշերն մինչեւ ցառաւօտ, եւ հուր սեղանոյն որ այրիցի ի վերայ նորա՝ մի՛ շիջցի։
Եւ այս եղիցի ձեզ ի նուիրելոց սրբութեանցն ընծայից, յամենայն պատարագաց նոցա եւ յամենայն զոհիցն՝՝ նոցա, եւ յամենայնէ առ ի յանցանացն նոցա, եւ յամենայնէ առ ի մեղացն նոցա, զոր տայցեն ինձ յամենայն սրբութեանցն՝ քեզ լիցի եւ որդւոց քոց։
եւ ընտրեցի զտուն հօր քո յամենայն գաւազանացն Իսրայելի քահանայանալ ինձ, ելանել առ սեղանն իմ, արկանել խունկս եւ կրել զեփուդն առաջի իմ. եւ ետու տան հօր քո զամենայն զառ ի հրոյն որդւոցն Իսրայելի ի կերակուր։