21 Եւ մատուսցէ ընդ յանցանացն իւրոց Տեառն առ դրան խորանին վկայութեան խոյ յանցանաց։
Եւ քաւեսցէ վասն նորա քահանայն խոյիւն յանցանաց առաջի Տեառն վասն մեղացն զոր մեղաւ, եւ թողցին նմա մեղքն զոր մեղաւ։
Անձն որ թէ վրիպեսցի եւ մեղիցէ ակամայ ի սրբութեանց անտի Տեառն՝ մատուսցէ վասն յանցանացն իւրոց Տեառն խոյ անարատ յօդեաց՝ գնոց արծաթոյ ի յիսուն սկեղէ՝՝ ըստ սրբութեան սկեղն, վասն որոյ յանցուցեալն իցէ։
Ապա թէ չիցէ ձեռնհաս լինել բաւական ոչխարաւ, մատուսցէ վասն մեղացն զոր մեղաւ երկուս տատրակս կամ երկուս ձագս աղաւնեաց, մին վասն մեղացն, եւ մին յողջակէզ։
Խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ասէ.