Եւ շինեաց անդ Դաւիթ սեղան Տեառն Աստուծոյ, եւ եհան ողջակէզս եւ խաղաղականս ի վերայ նորա։ Եւ յաւել Սողոմոն ի սեղանն յետոյ, զի փոքր էր զառաջինն։ Եւ լուաւ Տէր՝՝ երկրին, եւ արգելաւ սատակումն յԻսրայելէ։
Եւ մարդ ոք մարդ յորդւոցդ Իսրայելի կամ յեկաց յեցելոց ի ձեզ, որ ուտիցէ զամենայն արիւն, հաստատեցից զերեսս իմ ի վերայ անձինն որ ուտիցէ զարիւնն, եւ կորուսից զնա ի ժողովրդենէ իւրմէ.
եւ ի դուռն խորանին վկայութեան ոչ ածիցէ առ ի մատուցանելոյ պատարագ Տեառն յանդիման խորանին վկայութեան Տեառն, յարիւն համարեսցի մարդոյն այնմիկ. որպէս թէ արիւն եհեղ. սատակեսցի անձն այն ի ժողովրդենէ իւրմէ.
Զի յարեւելից մինչեւ ի մուտս արեւու փառաւորեալ է անուն իմ ի մէջ ազգաց, եւ յամենայն տեղիս մատչին խունկք անուան իմոյ եւ պատարագ սուրբ. զի մեծ է անուն իմ ի հեթանոսս, ասէ Տէր ամենակալ։
Եւ լուան որդիքն Իսրայելի եւ ասեն եթէ՝ Ահա շինեցին որդիքն Ռուբենի եւ որդիքն Գադայ եւ կէս ցեղին Մանասէի սեղան ի սահմանս երկրին Քանանացւոց ի Գալիլովթ Յորդանանու, յայնկոյս որդւոցն Իսրայելի.
Այսպէս ասէ ամենայն ժողովուրդն Տեառն. Զի՞նչ են յանցանքդ այդոքիկ զոր յանցեայք առաջի Տեառն Աստուծոյ Իսրայելի, դառնալ յետս ի Տեառնէ, շինել ձեզ սեղան, եւ լինել ձեզ ապստամբ ի Տեառնէ Աստուծոյ մերմէ՝՝։
Եւ շինեսցես սեղան Տեառն Աստուծոյ քում, որ երեւեցաւ քեզ ի գլուխ լերինն Մանովզայ, ի տեղւոջ պատերազմին՝՝. եւ առցես զեզն զերկրորդ, եւ հանցես յողջակէզ փայտիւք անտառին զոր կոտորեսցես։
Եւ իջցես յառաջ քան զիս ի Գաղգաղա. եւ ահա ես իջից առ քեզ մատուցանել ողջակէզս եւ զոհս խաղաղականս. զեւթն օր դադարեսցես մինչեւ եկից առ քեզ, եւ իմացուցից քեզ զոր ինչ առնիցես։