2 Այս օրէն եղիցի բորոտի յաւուր յորում սրբեսցի. Ածցի առ քահանայն.
Այս օրէն իցէ արածի բորոտութեան ասուեայ հանդերձի կամ կտաւոյ կամ առիջոյ կամ թեզանոյ կամ ամենայն մաշկեղէն անօթոյ, ի սրբել կամ ի պղծել զնա։
Խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ասէ.
Եւ այր ոք ի զաւակէ Ահարոնի քահանայի, եթէ բորոտ կամ սերմնակաթ իցէ, ի սրբութեանց անտի մի՛ կերիցէ մինչեւ սրբեսցի. եւ որ մերձեսցի յամենայն պղծութիւն ոգւոյ, եւ կամ այր յորմէ ելանիցէ արութիւն սերման,
Եւ եթէ յանկարծ մեռանիցի ոք ի վերայ նորա, առժամայն պղծեսցի գլուխ ուխտի նորա. եւ գերծցէ զգլուխ իւր յաւուր յորում սրբիցի, եւ յաւուրն եւթներորդի գերծցի.
Եւ իբրեւ ետես զնոսա, ասէ ցնոսա. Երթայք, ցուցէք զանձինս քահանայիցն։ Եւ եղեւ իբրեւ գնացին, առժամայն սրբեցան։