1 Խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ասէ.
Այս օրէն իցէ արածի բորոտութեան ասուեայ հանդերձի կամ կտաւոյ կամ առիջոյ կամ թեզանոյ կամ ամենայն մաշկեղէն անօթոյ, ի սրբել կամ ի պղծել զնա։
Այս օրէն եղիցի բորոտի յաւուր յորում սրբեսցի. Ածցի առ քահանայն.
Եւ այր ոք ի զաւակէ Ահարոնի քահանայի, եթէ բորոտ կամ սերմնակաթ իցէ, ի սրբութեանց անտի մի՛ կերիցէ մինչեւ սրբեսցի. եւ որ մերձեսցի յամենայն պղծութիւն ոգւոյ, եւ կամ այր յորմէ ելանիցէ արութիւն սերման,
Զգոյշ լեր, մի՛ ումեք ինչ ասիցես. այլ երթ, ցոյց զքեզ քահանային, եւ մատո վասն սրբութեան քո պատարագ, զոր հրամայեաց Մովսէս ի վկայութիւն նոցա։
Եւ իբրեւ ետես զնոսա, ասէ ցնոսա. Երթայք, ցուցէք զանձինս քահանայիցն։ Եւ եղեւ իբրեւ գնացին, առժամայն սրբեցան։
