4 Ապա թէ պաղպաջն սպիտակ իցէ ի մորթ մարմնոյ նորա, եւ զնստագոյն չիցէ տեսիլ նորա քան զմորթն, եւ մազն ի սպիտակ չիցէ դարձեալ, եւ ինքն շլագոյն իցէ,՝՝ զատուսցէ քահանայն զարածն զեւթն օր։
եւ տեսանիցէ զնա քահանայն, եւ ահա փոխեալ իցէ մազն ի սպիտակ ի փայլուն, եւ տեսիլ նորա զիջագոյն իցէ քան զմորթն, բորոտութիւն է ընդ այրեցածին բորբոքեալ. եւ պղծեսցէ զնա քահանայն, զի արած բորոտութեան է։
Եւ տեսցէ քահանայն զարածն ի մորթ մարմնոյ նորա, եւ կամ թէ՝՝ մազ արածին ի սպիտակ դարձեալ իցէ, եւ տեսիլ արածին զնստագոյն իցէ քան զմորթ մարմնոյն, արած բորոտութեան է. եւ տեսցէ քահանայն եւ պղծեսցէ զնա՝՝։
Եւ եթէ տեսանիցէ քահանայն զարած հարածոյն, եւ ահա չիցէ զնստագոյն տեսիլն քան զմորթն, եւ ոչ մազ խարտեշացեալ ի նմա, զատուսցէ քահանայն զարած հարածին զեւթն օր։
Այսուհետեւ մի՛ յառաջ քան զժամանակն դատիք, մինչեւ եկեսցէ Տէր, որ լուսաւոր առնիցէ զգաղտնիս խաւարի, եւ յայտնիցէ զխորհուրդս սրտից. եւ ապա իւրաքանչիւր գովութիւն եղիցի յԱստուծոյ։