23 Ապա եթէ անդէն ի տեղւոջ կացցէ փայլիւնն եւ ոչ տարածեսցի, սպի կեղոյն է. սրբեսցէ զնա քահանայն։
Ծանեաւ Յուդա եւ ասէ. Արդարացեալ է նա քան զիս. զի ոչ ետու զնա որդւոյ իմում Սելովմայ. եւ ոչ եւս յաւել գիտել զնա։
Եւ ասէ Դաւիթ ցՆաթան. Մեղայ Տեառն։ Եւ ասէ Նաթան ցԴաւիթ. Եւ Տէր անցոյց զքեւ զմեղս քո եւ մի՛ մեռցիս։
Որ ծածկէ զամպարշտութիւն իւր՝ ոչ յաջողեսցի, իսկ որ ի վեր հանէ եւ յանդիմանէ՝ սիրելի լիցի՝՝։
Եթէ սփռեսցի ընդ մորթն, պղծեսցէ զնա քահանայն. զի արած բորոտութեան ընդ կեղոյն բորբոքեցաւ՝՝։
Եւ մարմնոյ եթէ լինիցի ի մորթ նորա այրեցած հրոյ, եւ լինիցի ողջացեալ մորթ նորա յայրեցածէ անտի, եւ լինիցի տեղի այրեցածին փայլուն կամ պաղպաջ սպիտակ, կամ կարմրացեալ, կամ լսնացեալ,
Եւ եթէ տեսանիցէ քահանայն, եւ ահա չիցէ ի նմա փայլիւն ինչ կամ մազ սպիտակ, եւ ոչ զնստագոյն քան զմորթն, բայց շլագոյն իցէ, զատուսցէ զնա քահանայն զեւթն օր։
Եւ յիշեաց Պետրոս զբանն Յիսուսի զոր ասաց թէ՝ Մինչչեւ հաւու խօսեալ իցէ, երիցս ուրասցիս զիս։ Եւ ելեալ արտաքս՝ ելաց դառնապէս։
Այսուհետեւ նմին հակառակ՝ մանաւանդ շնորհել ձեզ նմա եւ մխիթարել. զի մի՛ յառաւել տրտմութենէն ընկղմեսցի այնպիսին։
Եղբարք, եթէ յանկարծ ըմբռնեսցի ոք ի ձէնջ յինչ եւ իցէ յանցանս, դուք որ հոգեւորքդ էք՝ հաստատեցէք զայնպիսին հոգւով հեզութեան. զգոյշ լինիցիք անձանց զի մի՛ եւ դուք փորձիցիք։