22 Եթէ սփռեսցի ընդ մորթն, պղծեսցէ զնա քահանայն. զի արած բորոտութեան ընդ կեղոյն բորբոքեցաւ՝՝։
Մարդոյ ուրուք եթէ լինիցի ի մորթ մարմնոյ իւրոյ նշան սպւոյ, կամ պալար, կամ պաղպաջ, եւ լինիցի ի մորթ մարմնոյ նորա արած բորոտութեան, եկեսցէ առ Ահարոն քահանայ, կամ առ մի յորդւոց նորա քահանայից։
Իսկ եթէ տեսանիցէ քահանայն եւ չիցէ ի նմա մազ սպիտակ, եւ ոչ խորագոյն իցէ քան զմարմինն, եւ ինքն շլագոյն իցէ, զատուսցէ զնա քահանայն զեւթն օր։
Ապա եթէ անդէն ի տեղւոջ կացցէ փայլիւնն եւ ոչ տարածեսցի, սպի կեղոյն է. սրբեսցէ զնա քահանայն։
Եւ եկեսցէ դարձեալ քահանայն յաւուրն եւթներորդի, եւ տեսանիցէ զտունն. եթէ սփռեալ իցէ արածն ընդ որմս տանն,