17 եւ տեսանիցէ զնա քահանայն, եւ ահա դարձեալ իցէ արածն նորա ի սպիտակ, սրբեսցէ քահանայն զարածն. քանզի սուրբ է։
Ապա թէ անդրէն հաստատեսցի մարմինն ողջ եւ դարձցի ի սպիտակ, եկեսցէ առ քահանայն.
Եւ մարդոյ եթէ լինիցի ի մորթ նորա կեղ եւ ողջասցի,
Եւ ցանեսցէ ի վերայ սրբելոյն ի բորոտութենէ եւթն անգամ, եւ սրբեսցէ զնա. եւ արձակեսցէ զհաւն կենդանի ի դաշտ։