1 Խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ընդ Ահարոնի եւ ասէ.
Եւ յամենայն անասնոց սրբոց մոյծ ընդ քեզ եւթն եւթն արու եւ էգ, եւ յամենայն անասնոց որ ոչ են սուրբ՝ երկուս երկուս արու եւ էգ։
Եւ շինեաց Նոյ սեղան Աստուծոյ, եւ առ յամենայն անասնոց սրբոց եւ յամենայն թռչնոց սրբոց, եւ եհան ողջակէզ ի վերայ սեղանոյն։
Եւ ամենայն զեռուն որ է կենդանի՝ ձեզ լիցի ի կերակուր. իբրեւ զբանջար խոտոյ ետու ձեզ զամենայն։
Եւ լուաւ Մովսէս եւ հաճոյ թուեցաւ նմա։
Խօսեցարուք ընդ որդիսդ Իսրայելի եւ ասացէք. Այս անասունք են զոր ուտիցէք յամենայն անասնոց որ են ի վերայ երկրի։
Խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ընդ Ահարոնի եւ ասէ.
Եւ զատուսջիք զանձինս ձեր՝՝ ի մէջ անասնոց սրբոց եւ անսրբոց, եւ ի մէջ թռչնոց սրբոց եւ անսրբոց. եւ մի՛ պղծիցէք զանձինս ձեր անասնովք եւ թռչնովք եւ ամենայն սողնովք երկրի, զոր ես զատուցի ձեզ ի պղծութիւն։
Եւ Պետրոս ասէ. Քաւ լիցի, Տէր, զի ոչ երբեք կերայ խառնակ ինչ եւ անսուրբ։
Այս անասունք են զորս ուտիցէք. արջառ եւ ոչխար ի հօտից, եւ նոխազ յայծեաց,
Յուսմունս պէսպէսս եւ յօտարաձայնս մի՛ դանդաչէք. զի լաւ է շնորհօք հաստատել զսիրտս եւ ոչ կերակրովք. որովք ոչինչ օգտեցան որ այնպէսն գնացին։