8 Եւ դիցեն որդիքն Ահարոնի քահանայքն զանդամաթիւն եւ զգլուխն եւ զճարպն ի վերայ փայտին որ կայցէ ի վերայ հրոյ սեղանոյն։
Տացեն մեզ երկուս եզինս, եւ ընտրեսցեն իւրեանց զմին, եւ յօշեսցեն եւ դիցեն ի վերայ փայտից, եւ հուր մի՛ դիցեն. եւ ես արարից զմեւս եզնն, եւ եդից ի վերայ փայտից, եւ հուր ոչ մատուցից։
Եւ եդէզ զշերտսն ի վերայ սեղանոյն զոր արար՝՝, եւ յօշեաց զողջակէզն եւ եդէզ ի վերայ շերտիցն եւ եդէզ ի վերայ սեղանոյն՝՝.
Եւ ծնօտս ուղկեանս քանդակագործս ունիցին ի ներքուստ շուրջանակի. եւ ի վերայ սեղանոյն յարկ՝ առ ի ծածկել յանձրեւոյ եւ յերաշտութենէ։
Եւ յօշեսցեն զնա անդամ անդամ, եւ զգլուխ նորա եւ զճարպ. եւ դիցեն զայն քահանայքն ի վերայ փայտին եւ հրոյ որ ի վերայ սեղանոյն իցէ։
Եւ մատուսցէ ի զոհէն փրկութեան պտուղ Տեառն՝ զճարպ թաղանթ քաղրթին, եւ զամենայն ճարպ փորոտւոյն,
եւ զերկուս երիկամունսն եւ զճարպն որ ի նոսա՝ որ առ մսանամբքն իցեն, եւ զլերդաբոյթն երիկամամբքն հանդերձ կորզեսցեն։