այնպէս զարմասցին ազգք բազումք ի վերայ քո, եւ կարկեսցեն թագաւորք զբերանս իւրեանց. զի որոց ոչ պատմեցաւ վասն նորա՝ տեսցեն, եւ որոց ոչ իցէ լուեալ՝՝ ի միտ առցեն։
Եւ ասէ ցիս Տէր. Որդի մարդոյ, այսպէս ասէ Տէր Տէր. Այս հրամանք են սեղանոյն յաւուր գործուածոյ իւրոյ. մատուցանել ի վերայ նորա ողջակէզս, եւ հեղուլ առ նովաւ արիւն։
Եւ դիցէ զձեռն իւր ի վերայ գլխոյ նորա. եւ սպանցեն՝՝ զնա ի կողմանց սեղանոյն ընդ հիւսիսի՝ առաջի Տեառն. եւ հեղցեն զարիւնն՝՝ որդիքն Ահարոնի քահանայք շուրջ զսեղանովն։
Եւ սպանցէ զնոխազն զվասն մեղաց, որ վասն ժողովրդեանն իցէ առաջի Տեառն՝՝. եւ տարցի յարենէ անտի ի ներքս քան զվարագոյրն, եւ արասցէ զարիւն նորա զոր օրինակ արար զարիւն զուարակին. եւ ցանեսցէ զարիւն նորա ի վերայ սեղանոյն յանդիման քաւութեանն։
եւ դիցէ զձեռն իւր ի վերայ գլխոյ նորա, եւ սպանցեն զնա առաջի Տեառն՝՝ առ դրան խորանին վկայութեան. եւ հեղցեն որդիքն Ահարոնի քահանայք զարիւնն շուրջ զսեղանովն։
Եւ դիցէ զձեռս իւր ի վերայ գլխոյ պատարագին. եւ սպանցէ զնա առ դրան խորանին վկայութեան. եւ հեղցեն որդիքն Ահարոնի քահանայք զարիւնն ի վերայ սեղանոյ ողջակիզացն շուրջանակի։
Եւ դիցէ քահանայն յարենէ զուարակին ի վերայ եղջերաց սեղանոյ խնկոցն հանդերձանաց առաջի Տեառն՝ որ իցէ ի խորանին վկայութեան, եւ զամենայն արիւն զուարակին հեղցէ առ յատակաւ սեղանոյն ողջակիզաց, որ կայցէ առ դրան խորանին վկայութեան։
Բայց զանդրանիկս արջառոց եւ զանդրանիկս օդեաց եւ զանդրանիկս այծեաց ոչ փրկեսցես, զի սուրբ են. եւ զարիւն նոցա հեղցես առ սեղանովն, եւ զճարպն հանցես ընծայ ի հոտ անուշից Տեառն.
եւ սպան հայրն նորա զզոհն՝ զոր առնէր աւուրց յաւուրս Տեառն։ Եւ մատոյց զմանուկն, եւ սպան զզուարակն վասն փրկութեան մանկանն։ Եւ մատոյց Աննա մայր մանկանն՝՝ զմանուկն առ Հեղի։