Եւ գնաց անտի, եւ եգիտ զՅովնադաբ որդի Ռեքաբայ ընդ առաջ իւր, եւ օրհնեաց զնա. եւ ասէ ցնա Յէու. Եթէ իցէ՞ սիրտ քո ուղիղ իբրեւ զսիրտ իմ ընդ սրտի քում։ Եւ ասէ Յովնադաբ. Է։ Եւ ասէ Յէու. Եթէ իցէ՝ տուր ցիս զձեռն քո։ Եւ ետ զձեռն իւր, եւ եհան զնա առ իւր ի կառսն.