Եւ կերիցեն զմարմինս ուստերաց եւ զմարմինս դստերաց իւրեանց, եւ իւրաքանչիւր զմարմին ընկերի իւրոյ՝ ի նեղութեան եւ ի պաշարման զոր պաշարեսցեն զնոսա թշնամիք իւրեանց եւ որք խնդրէին զանձինս նոցա։
Պակասեցին աչք իմ յարտասուաց, խռովեցաւ որովայն իմ. յերկիր լուծան փառք՝՝ իմ ի վերայ բեկման դստեր ժողովրդեան իմոյ. ի սատակիլ տղայոց ստնդիեցաց ընդ ամենայն փողոցս քաղաքին։