54 Եւ զեղան ջուրք զգլխով իմով, եւ ասացի՝ բամ. Ահա մերժեցայ։
Լոյսն քո քեզ խաւար դիպեցաւ, եւ ի քուն ծածկեաց զքեզ ջուր։
Ոչ են բանք եւ ոչ են խօսք, որոց ոչ լսին ձայնք նոցա։
Երանի՛ ժողովրդեան որ գիտեն զօրհնութիւնս քո, Տէր, ի լոյս երեսաց քոց գնասցեն.
Առ խոնարհութեան նորա դատաստան նորա՝՝ բարձաւ, եւ զազգատոհմն նորա ո՞ պատմեսցէ, զի բառնան յերկրէ կեանք նորա՝՝. յանօրէնութեանց ժողովրդեան իմոյ ի մահ վարեցաւ։
Կորեաւ յաղթութիւն՝՝ իմ եւ յոյս իմ ի Տեառնէ։
Եւ խօսեցաւ ընդ իս Տէր եւ ասէ. Որդի մարդոյ, ոսկերքդ այդոքիկ՝ ամենայն տունդ Իսրայելի է. եւ դոքա ասեն. Չորացան ոսկերք մեր, հատաւ յոյս մեր եւ մեռաք։
Զի ամենայն որ խնդրէ՝ առնու, եւ որ հայցէ՝ գտանէ, եւ որ բախէ՝ բացցի նմա։