14 եւ ծաղր՝՝ ժողովրդեան իմոյ, եւ երգք նոցա զօրհանապազ։
Յորում աւուր կարդամ առ քեզ վաղվաղակի լուր ինձ, եւ բազում արասցես զօրութիւնս յանձն իմ։
Եւ դուստր Ծուրայ երկիր պագցէ սմա. եւ պատարագօք զերեսս սորա՝՝ պաշտեսցեն մեծամեծք ի ժողովրդոց։
Աստուած զօրութեանց, դարձո զմեզ, երեւեցո զերեսս քո ի մեզ եւ կեցցուք։
Խաբեցեր զիս, Տէր, եւ խաբեցայ, յաղթահարեցեր եւ զօրացար. եղէ ի կատականս. զօր ամենայն հանի ի գլուխ այպանեալ.
Զի ո՞չ եթէ ի ծաղր ինչ էր քեզ Իսրայէլ եւ ի գողօ՞նս գտան, յորժամ մարտնչէիր ընդ նմա. նովաւ գերեսցիս։
զնստելն նոցա եւ զյառնել նոցա ի միտ առի ես ի խորհրդոց անտի՝՝ նոցա։