այլ տեսիլ նորա անարգ՝ նուազեալ քան զամենայն որդւոց մարդկան. այր մի ի հարուածս, եւ գիտէ համբերել ցաւոց. զի դարձուցեալ զերեսս իւր՝ անարգեցաւ եւ ոչ ինչ համարեցաւ։
Եւ առին զԵրեմիա, եւ ընկեցին զնա ի գուբն Մեղքեայ որդւոյ թագաւորին, որ էր ի սրահի բանտին. եւ իջուցին զԵրեմիա պարանօք ի գուբն. եւ ի գբի անդ ջուր ոչ էր, այլ լոկ տիղմ. եւ կայր Երեմիա ի տղմին։
զարս եւ զկանայս եւ զմանկտի, եւ զդստերս թագաւորին, եւ զանձինս որ մնացեալ էին ի Նաբուզարդանայ դահճապետէ առ Գոդողեայ որդւոյ Աքիկամայ որդւոյ Սափանայ, եւ զԵրեմիա մարգարէ եւ զԲարուք որդի Ներեայ,