17 Արար Տէր զոր խօսեցաւ, կատարեաց զբանս իւր զոր պատուիրեաց յաւուրցն առաջնոց. քակեաց եւ ոչ անխայեաց. ուրախ արար ի վերայ քո զթշնամիս քո, եւ բարձր արար զեղջեւր նեղչաց քոց։
բարձից զԻսրայէլ յերկրէն զոր ետու նոցա եւ զտունդ զայդ զոր սրբեցի անուան իմոյ՝ ընկեցից յերեսաց իմոց. եւ եղիցի Իսրայէլ յապականութիւն եւ ի խօսս ընդ ամենայն ժողովուրդս։
Եւ արդ խօսեաց ընդ արսդ Յուդայ եւ ընդ բնակիչսդ Երուսաղեմի, եւ ասասցես. Այսպէս ասէ Տէր. Ահաւանիկ ես նիւթեմ ի վերայ ձեր չարիս, եւ խորհիմ ի վերայ ձեր խորհուրդ. արդ դարձցի իւրաքանչիւր ոք ի ճանապարհէ իւրմէ չարէ, եւ ուղիղ արարէք զգնացս ձեր եւ զճանապարհս ձեր։
Վասն այդորիկ կենդանի եմ ես, ասէ Ադոնայի Տէր, փոխանակ զի զսրբութիւնս իմ պղծեցեր ամենայն գարշելեօքն քովք, եւ ամենայն պղծալից պաշտամամբքն քովք, եւ ես մերժեցից զքեզ, եւ ոչ խնայեսցէ ի քեզ ակն իմ, եւ ոչ ողորմեցայց քեզ։
Վասն այնորիկ այսպէս ասէ Տէր. Ահաւասիկ ես խորհիմ ի վերայ ազգիդ այդորիկ չարիս՝ ուստի ոչ համբառնայցէք զպարանոցս ձեր, եւ ոչ գնայցէք կանգուն, զի ժամանակն չար է։
Բայց զբանս իմ եւ զօրէնս իմ ընկալարուք, զոր ես պատուիրեմ Հոգւով իմով ծառայից իմոց մարգարէից որ ժամանեցին հարցն ձերոց։ Պատասխանի ետուն՝՝ եւ ասեն. Որպէս կարգեաց Տէր ամենակալ առնել ըստ ճանապարհաց մերոց եւ ըստ գնացից մերոց, նոյնպէս եւ արար մեզ։