22 Մտին չարիքն ամենայն՝՝ առաջի քո, եւ ճռաքաղ արա դու զնոսա, զոր օրինակ արարեր ճռաքաղ զիս ի վերայ ամենայն մեղաց իմոց. զի բազում եղեն հեծութիւնք իմ, եւ սիրտ իմ լի եղեւ տրտմութեամբ։
Հեղ զբարկութիւն քո ի վերայ հեթանոսաց որ ոչ գիտեն զքեզ, եւ ի վերայ ազգաց որ զանուն քո ոչ կարդացին. զի կերան զՅակոբ եւ սպառեցին զնա, եւ վախճանեցին զնա, եւ զարօտս նորա աւերեցին։
Եւ դու, Տէր, գիտացեր զամենայն խորհուրդս նոցա զինէն ի մահ. մի՛ քաւեսցես զանիրաւութիւնս նոցա, եւ զմեղս նոցա յերեսաց քոց մի՛ ջնջեսցես. եղիցի հիւանդութիւն նոցա՝՝ առաջի քո. ի ժամանակի սրտմտութեան քո արա ի նոսա։
Վասն այդորիկ ամենեքին որ ուտէին զքեզ՝ կերիցին. եւ ամենայն թշնամիք քո կերիցեն զմարմինս իւրեանց. վասն բազում անիրաւութեանց քոց որ յաճախեցին. եւ մեղք քո արարին քեզ զայդ եւ եղիցին ապականիչք քո յապականութիւն, եւ զամենայն աւարառուս քո տաց յաւար։