ամենայն աղօթք, եւ ամենայն խնդրուածք որ լինիցին ամենայն մարդոյ, ամենայն ժողովրդեան քո Իսրայելի, որպէս զիարդ գիտիցեն իւրաքանչիւր զախտ սրտի իւրոյ, եւ տարածեսցէ զձեռս իւր ի տանս յայսմիկ,
Եւ եղեւ յամին իններորդի թագաւորութեան նորա, յամսեանն տասներորդի որ օր տասն էր ամսոյն, եկն Նաբուքոդոնոսոր արքայ Բաբելոնի եւ ամենայն զօրք իւր ի վերայ Երուսաղեմի, եւ բանակեցաւ զնովաւ, եւ շինեաց շուրջ զնովաւ պարիսպ։
Դարձայ եւ տեսի ես զամենայն զրպարտութիւնս որ լինին ընդ արեգակամբ, եւ ահա արտասուք զրպարտելոցն, եւ ոչ ոք էր որ մխիթարէր զնոսա. եւ ի ձեռս զրպարտչաց նոցա բռնութիւնք՝՝։
Ահաւասիկ ես հրաման տաց, ասէ Տէր, եւ դարձուցից զնոսա այդրէն ի քաղաքդ. մարտիցեն ընդ դմա եւ առցեն զդա, եւ այրեսցեն զդա հրով. եւ զքաղաքսն Յուդայ տաց յանապատ ի բնակչաց իւրեանց։
Վասն այսորիկ ես ահաւասիկ ի լալ մատուցեալ եմ. ակն իմ իջոյց արտասուս, զի հեռի եղեն յինէն մխիթարիչք՝՝ իմ, որ դարձուցանէ զանձն իմ յիս. մատնեցան որդիք իմ յապականութիւն, զի զօրացաւ թշնամին։
Կոչեցի ես զսիրելիսն իմ, եւ նոքա արհամարհեցին զիս. քահանայք իմ եւ երիցունք իմ աստէն ի քաղաքիս սատակեցան. խնդրեցին կերակուր զի դարձուսցեն զոգիս իւրեանց, եւ ոչ գտաւ։՝՝
Լալով ելաց ի գիշերի, եւ արտասուք իւր ի վերայ ծնօտից իւրոց, եւ ոչ գտաւ մխիթարիչ նմա յայնմ աւուր՝՝ ի սիրելեաց իւրոց. ամենայն բարեկամք նորա անարգեցին զնա, եւ եղեն նմա իբրեւ թշնամիք։
Լուարուք, լուարուք զայս,՝՝ զի ես հեծեմ հառաչեմ, եւ ոչ ոք է որ մխիթարէ զիս. ամենայն թշնամիք իմ լուան զչարիս իմ եւ ոտն հարին ինձ. զի դու արարեր զօրն զայն, եւ դու կոչեցեր զժամանակն զայն, եւ եղեւ ինձ վա՛յ վա՛յ։
Պղծութիւն նորա առաջի ոտից իւրոց՝՝, եւ ոչ յիշեաց նա զյետինս իւր. իջոյց արտասուս մեծամեծս՝՝, եւ ոչ ոք էր որ մխիթարէր զնա. տես, Տէր, զտառապանս իմ, զի բարձրացան թշնամիք իմ ի վերայ իմ։
Ի բաց կացէք, պիղծս կարդացէք զնոսա՝՝. ի բաց կացէք, ի բաց կացէք, մի՛ մերձենայք, զի շարժեցան բորբոքեցան. ասացէք ի հեթանոսս զի՝ Մի՛ եւս յաւելցին բնակել ի նոսա։
Որդի մարդոյ, տունդ Իսրայելի բնակեցին յերկրին իւրեանց, եւ պղծեցին զնա ճանապարհօք իւրեանց եւ կռովք իւրեանց եւ պղծութեամբք՝՝ իւրեանց. ըստ պղծութեան ապարահի եղեւ ճանապարհ դոցա առաջի իմ։