4 արարին նոքա խորամանկութեամբ՝ եկեալք պաշարովք եւ պատրաստութեամբ, առին քուրձս հնացեալս ի վերայ ուսոց իւրեանց, եւ տիկս գինւոյ հնացեալս եւ պատառատունս կարկատեալս.
Պատասխանի ետուն որդիքն Յակոբայ Սիւքեմայ եւ Եմովրայ հօր նորա նենգութեամբ, եւ ասեն ցնոսա՝՝, (վասն զի պղծեցին զԴինա զքոյր նոցա,)
Ահաւասիկ ես առաքեմ զձեզ իբրեւ զոչխարս ի մէջ գայլոց. եղերուք այսուհետեւ խորագէտք իբրեւ զօձս, եւ միամիտք իբրեւ զաղաւնիս։
Եւ ոչ արկանեն գինի նոր ի տիկս հինս. ապա թէ ոչ՝ տիկքն պատառին եւ գինին հեղու, եւ տիկքն կորնչին. այլ արկանեն զգինի նոր ի տիկս նորս, եւ երկոքին պահին։
Եւ ոչ ոք արկանէ գինի նոր ի տիկս հինս. ապա թէ ոչ՝ պայթուցանէ գինին զտիկսն, գինին հեղու եւ տիկքն կորնչին. այլ գինի նոր ի տիկս նորս արկանելի է։
Եւ գովեաց տէրն զտնտեսն անիրաւութեան, զի իմաստութեամբ արար. զի որդիք աշխարհիս այսորիկ իմաստնագոյն են քան զորդիս լուսոյ յազգս իւրեանց։
Զի զհացս զայս մեր, ջերմ առաք պաշար ի տանց մերոց յաւուր յորում ելաք ի տանց մերոց եւ եկաք առ ձեզ, եւ արդ՝ չորացաւ եւ եղեւ ճճեկեր.
եւ տիկքս զոր լցաք գինւով՝ նորք էին, եւ պատառեցան. եւ ձորձք մեր եւ կօշիկք մաշեցան ի բազում երկայն ճանապարհէն։
Եւ բնակիչքն Գաբաւոնի լուան զոր ինչ արար Յեսու ընդ Երիքով եւ ընդ Գայի.
եւ անկանուրդք կօշկաց նոցա,՝՝ հողաթափք իւրեանց հնացեալք եւ կարկատեալք յոտս իւրեանց, եւ հանդերձք իւրեանց հնացեալք զանձամբք իւրեանց, եւ հաց պաշարի իւրեանց չորացեալ եւ ճճեկեր.