Եւ դու խօսեաց ընդ որդիսն Իսրայելի եւ ասասցես. Զգոյշ կացէք պահելոյ զշաբաթս իմ. զի նշանակ է ընդ իս եւ ընդ ձեզ յազգս ձեր, զի ծանիջիք թէ ես եմ Տէր որ սրբեմ զձեզ։
Եւ զշաբաթս իմ ետու նոցա լինել նշանակ ընդ իս եւ ընդ նոսա, ճանաչել նոցա թէ ես եմ Տէր որ սրբեմ զնոսա։ Եւ ասացի ցտունն Իսրայելի յանապատի անդ թէ՝ Ի հրամանս իմ գնացէք, եւ ոչ գնացին. եւ՝ Զիրաւունս իմ պահեցէք, առնել զնոսա, զոր թէ առնիցէ մարդ՝ կեցցէ նոքօք։՝՝
այլ զի իցէ սա ի վկայութիւն ընդ մեզ եւ ընդ ձեզ եւ ընդ որդիս մեր յետ մեր, պաշտել զպաշտօն Տեառն առաջի նորա ընծայիւք մերովք եւ պատարագօք մերովք եւ զոհիւք փրկութեանց մերոց՝՝, եւ ոչ ասասցեն որդիք ձեր ցորդիս մեր վաղիւ, թէ՝ Ոչ գոյ ձեր բաժին ի Տեառնէ։
եւ ասէ ցնոսա Յեսու. Մատերուք առաջի իմ յանդիման Տեառն՝՝ ի մէջ Յորդանանու, եւ առեալ բարձցեն անտի իւրաքանչիւր ոք քար մի ի վերայ ուսոց իւրոց ըստ թուոյ ցեղիցն Իսրայելի.