Եւ եդից զսահմանս քո ի Կարմիր ծովէ մինչեւ ի ծովն Փղշտացւոց, եւ յանապատէն մինչեւ ի գետն մեծ Եփրատ. եւ մատնեցից ի ձեռս ձեր զբնակիչս երկրին, եւ մերժեցից զնոսա ի քէն։
ՅԱրոյերայ որ է առ եզերբ ձորոյն Առնովնայ, եւ զքաղաքն որ է ի ձորն, մինչեւ ցսահմանս Գաղաադու, ոչ էր քաղաք որ ապրեցաւ ի մէնջ. այլ զամենայն մատնեաց Տէր Աստուած մեր ի ձեռս մեր։
Եւ զամենայն քաղաքս թագաւորութեանցն այնոցիկ եւ զթագաւորս նոցա ա՛ռ Յեսու, եւ կոտորեաց զնոսա սրով սուսերի եւ սատակեաց զնոսա, զոր օրինակ հրամայեաց նոցա Մովսէս ծառայ Տեառն։
Եւ մատնեաց զնոսա Տէր ընդ ձեռամբ Իսրայելի, եւ կոտորեալ զնոսա՝ արարին հալածական մինչեւ ցմեծն Սիդոն, եւ մինչեւ ցՄասրեփովթմայիմ, եւ մինչեւ ցդաշտն Մասեփայ ընդ արեւելս. եւ կոտորեաց զնոսա մինչեւ չմնալոյ ի նոցանէ ապրեալ։
Եւ արդ հանգոյց Տէր Աստուած մեր զեղբարս ձեր, որպէս եւ ասաց նոցա. բայց արդ դարձեալ երթայք ի տունս ձեր յերկիր կալուածոց ձերոց, զոր ետ ձեզ Մովսէս ծառայ Տեառն յայնկոյս Յորդանանու։
Եւ դարձան եւ գնացին որդիքն Ռուբենի եւ որդիքն Գադայ եւ կէս ցեղին Մանասէի յորդւոցն Իսրայելի, ի Սելովայ, յերկրէն Քանանացւոց, երթալ յերկիրն Գաղաադու՝ յերկիր կալուածոց իւրեանց զոր ժառանգեցին հրամանաւ Տեառն ի ձեռն Մովսիսի։