Եւ արդ առաքեա ժողովեա առ իս զամենայն Իսրայէլ ի լեառն Կարմեղոս, եւ զմարգարէսն Բահաղու զչորեքհարեւր եւ զյիսուն, եւ զմարգարէսն ամօթոյ զչորեքհարեւր եւ զյիսուն,՝՝ եւ զմարգարէսն անտառաց զչորեքհարեւր, որ ուտեն զսեղանն Յեզաբելայ։
Եւ ծաղկեսցէ եւ ցնծասցէ անապատն Յորդանանու, եւ՝՝ փառքն Լիբանանու տացի նմա եւ պատիւն Կարմեղայ, եւ ժողովուրդ իմ տեսցէ՝՝ զփառս Տեառն եւ զբարձրութիւն Աստուծոյ մերոյ։
Զի՞ ի ձեռն հրեշտակաց նախատեցեր զՏէր. դու ասէիր թէ՝ Բազմութեամբ կառաց իմոց ելի ի բարձրութիւն լերանց, եւ ի ծագս Լիբանանու. եւ կոտորեցի զբարձրութիւն մայրից նորա, եւ զգեղեցկութիւն նոճից նորա, եւ մտի ի բարձրութիւն կողմանց անտառին.
եւ դարձցին յարեւելից կողմանէ ի Բեթդագովն, եւ կցեսցի ի Զաբուղոն եւ ի Գայի, յԵփթայեղի, ընդ հիւսիսի. եւ մտցեն սահմանքն ի Սափաթա Բեթամեկ. եւ գնասցեն ընդ սահմանակիցս Անայելի՝՝, եւ անցցեն ի Քաբովղ յահեկէ կողմանէ,
Եւ կանխեաց Սամուէլ եւ գնաց ընդ առաջ Իսրայելի ընդ առաւօտն. եւ ազդ եղեւ Սամուելի եւ ասեն. Եկն Սաւուղ ի Կարմեղոս եւ կանգնեաց իւր ձեռն, եւ դարձոյց զկառսն՝՝ եւ էջ ի Գաղգաղա։