եւ եկաց յաղօթս առ Տէր Աստուած, եւ ասէ. Ո՛վ Տէր, ո՞չ այս այն բանք են իմ մինչ էի անդէն յերկրին իմում. վասն այնորիկ աճապարեցի փախչել ի Թարսիս, զի գիտէի թէ ողորմած ես դու եւ գթած, երկայնամիտ եւ բազումողորմ, եւ զղջանաս ի վերայ չարեաց։
Եւ արդ արարէք զպատկերս երաստանաց ձերոց, եւ զնմանութիւն մկանց ձերոց՝ ապականչաց երկրին. եւ տուք Տեառն փառս, զի՝՝ թեթեւացուսցէ զձեռն իւր ի ձէնջ եւ ի դից ձերոց եւ յերկրէ ձերմէ։