8 Եւ զգեցան քուրձ մարդ եւ անասուն, եւ աղաղակեցին առ Աստուած սրտի մտօք, եւ դարձան՝՝ յիւրաքանչիւր ճանապարհաց իւրեանց չարաց եւ յանօրէնութենէ որ ի ձեռս իւրեանց.
Եւ արդ խօսեաց ընդ արսդ Յուդայ եւ ընդ բնակիչսդ Երուսաղեմի, եւ ասասցես. Այսպէս ասէ Տէր. Ահաւանիկ ես նիւթեմ ի վերայ ձեր չարիս, եւ խորհիմ ի վերայ ձեր խորհուրդ. արդ դարձցի իւրաքանչիւր ոք ի ճանապարհէ իւրմէ չարէ, եւ ուղիղ արարէք զգնացս ձեր եւ զճանապարհս ձեր։
Ասէի. Դարձարուք իւրաքանչիւր ի ճանապարհէ իւրմէ չարէ, եւ ի գնացից ձերոց չարաց. եւ բնակեսջիք յերկրիդ զոր ետու ձեզ եւ հարց ձերոց յաւիտենից մինչեւ ցյաւիտեանս.
Ասա ցնոսա. Կենդանի եմ ես, ասէ Ադոնայի Տէր, ոչ կամիմ զմահ ամպարշտին, որպէս զդառնալ ամպարշտին ի չար ճանապարհէ իւրմէ եւ կեալ. դառնալով դարձարուք ի ճանապարհաց ձերոց չարաց, եւ ընդէ՞ր մեռանիք, տունդ Իսրայելի։
Աղաղակեցին առ Տէր եւ ասեն. Քաւ լիցի, Տէր, մի՛ կորիցուք վասն անձին առնս այսորիկ, եւ մի՛ ածեր ի վերայ մեր արիւն արդար, զի դու, Տէր, որպէս կամեցար եւ արարեր։
այլ նախ որոց ի Դամասկոս եւ յԵրուսաղէմ էին, եւ ընդ ամենայն գաւառսն Հրէաստանի եւ ի հեթանոսս, պատմեցի զղջանալ եւ դառնալ յԱստուած կենդանի, արժանի ապաշխարութեան գործս գործել։