Եւ վասն բանին զի ստրջացաւ արքայ յերեսաց Տեառն եւ երթայր լալով, եւ՝՝ պատառեաց զպատմուճան իւր եւ զգեցաւ քուրձ ի վերայ մարմնոյ իւրոյ, եւ պահեաց եւ զգեցաւ քուրձ յաւուրն յորում սպան զՆաբովթ Յեզրայելացի՝՝, եւ գնայր կորակոր։
Եւ իջցեն յաթոռոց իւրեանց ամենայն իշխանք ազգաց ծովուդ, եւ վերացուսցեն զխոյրս իւրեանց ի գլխոց՝՝ իւրեանց, եւ զպէսպէս հանդերձս իւրեանց մերկասցին, տագնապելով տագնապեսցին. յերկիր կործանեսցին, եւ զարհուրեսցին ի կորստեան իւրեանց, եւ յոգւոց հանցեն՝՝ ի վերայ քո.
Վա՜յ քեզ, Քորազին, վա՜յ քեզ, Բեթսայիդա. զի եթէ ի Տիւրոս եւ ի Սիդովն եղեալ էին զօրութիւնքն որ ի ձեզ եղեն, վաղու եւս արդեւք խորգով եւ մոխրով ապաշխարեալ էր։
Վա՜յ քեզ, Քորազին. վա՜յ քեզ, Բեդսայիդա. զի եթէ ի Տիւրոս եւ ի Սիդովն եղեալ էին զօրութիւնքն որ եղեն ի ձեզ՝ վաղուց եւս արդեւք ի խորգ եւ ի մոխիր նստեալ ապաշխարեալ էր։