Դժոխք ի ներքուստ դառնացան ի պատահելն քեզ. կանգնեցան միանգամայն հսկայքն ամենայն որ լեալ էին իշխանք երկրի, որ յարուցին՝՝ յաթոռոց իւրեանց զամենայն թագաւորս ազգաց։
եւ իջուցից զքեզ առ իջեալսն ի խորխորատ, առ ժողովն յաւիտենից. եւ բնակեցուցից զքեզ ի խորս երկրի, իբրեւ զաւերակսն՝՝ յաւիտենից, ընդ իջեալսն յաւիտենից ի խորխորատ. զի մի՛ եւս բնակեսցես, եւ մի՛ կանգնեսցիս յերկիր կենաց.
Զի մի՛ եւս հպարտասցին ի մեծութեան իւրեանց ամենայն փայտք ջրասունք, եւ ոչ արձակեսցեն զծայրս իւրեանց ընդ ամպս՝՝, եւ մի՛ կացցեն ի հպարտութեան իւրեանց իբրեւ զնա որ ըմպիցէ ջուր. ամենեքին ի մի մահ մատնեցան ի խորս երկրի՝ ի մէջ որդւոց մարդկան իջելոց ի խորխորատ։
Որ յաւուրս մարմնոյ իւրոյ աղօթս եւ պաղատանս առ այն որ կարողն էր ապրեցուցանել զնա ի մահուանէ՝ ուժգին գոչմամբ եւ արտասուօք մատուցանէր, եւ լսելի լինէր առ լաւութեանն։
Եւ նեղեցաւ Դաւիթ յոյժ, զի ասաց ժողովուրդն քարկոծել զնա. զի զայրացեալ էր ոգի ամենայն ժողովրդեանն իւրաքանչիւր ի վերայ ուստերաց եւ դստերաց իւրեանց։ Եւ զօրացաւ Դաւիթ ի Տէր Աստուած իւր։