1 Եւ հրաման ետ Տէր կիտին մեծի կլանել զՅովնան, եւ էր Յովնան ի փոր կիտին զերիս տիւս եւ զերիս գիշերս։
եւ եղիցի ըմպել քեզ ջուր ի հեղեղատէն, եւ հրաման տաց ագռաւուց կերակրել զքեզ անդ։
Եթէ արկցէ զձեռն իւր զինեւ Հզօրն, քանզի եւ սկսեալ իսկ է. եթէ ո՞չ խօսեցայց եւ յանդիմանեցայց առաջի նորա։
Ուսուցից անօրինաց զճանապահս քո, եւ ամպարիշտք առ քեզ դարձցին։
Եւս եւ բազումք եղիցին ի ծերութիւն պարարտութեան, գիրգք եւ փափուկք եղիցին,
Տէր, ի նեղութեան յիշեցաք զքեզ, զի փոքր նեղութիւն է խրատ քո մեզ. եւ՝՝
Գնացից եւ դարձայց ի տեղի իմ, մինչեւ ապականեսցին, եւ խնդրեսցեն զերեսս իմ. ի նեղութեան իւրեանց կանխեսցեն առ իս։
Վշտանայցէ՞ ոք ի ձէնջ, յաղօթս կայցէ. բերկրիցի՞ ոք, սաղմոս ասասցէ։