Եւ ահ կալաւ զամենեսին, եւ փառաւոր առնէին զԱստուած եւ ասէին թէ՝ Մարգարէ ոմն մեծ յարուցեալ է ի միջի մերում, եւ թէ՝ Այց արար Աստուած ժողովրդեան իւրում ի բարութիւն։
Ասեն ոմանք ի փարիսեցւոցն. Ոչ է այրն այն յԱստուծոյ, զի զշաբաթս ոչ պահէ։ Կէսքն ասէին. Իսկ զիա՞րդ կարէ մարդ մեղաւոր այսպիսի նշանս առնել։ Եւ էին հերձուածք ի մէջ նոցա։