8 Զի աշակերտքն նորա երթեալ էին ի քաղաք անդր զի կերակուրս գնեսցեն։
Ասէ ցնոսա. Դուք տուք դոցա ուտել։ Եւ նոքա ասեն. Ոչ գոյր մեր աւելի քան զհինգ նկանակ եւ զերկուս ձկունս, բայց եթէ երթիցուք գնեսցուք բաւական ժողովրդեանդ կերակուր։
Կոչեցաւ եւ Յիսուս եւ աշակերտքն նորա ի հարսանիսն։
Եւ յայն բան եկին աշակերտքն նորա, եւ զարմանային զի ընդ կնոջն խօսէր. բայց ոչ ոք ասաց ի նոցանէ թէ՝ Զի՛նչ խնդրես, կամ՝ Զի՛նչ խօսիս ընդ դմա։
Եւ ի քաղաքէն յայնմանէ Սամարացւոց բազումք հաւատացին ի նա վասն բանի կնոջն վկայելոյ, եթէ՝ Ասաց ինձ զամենայն որ ինչ իմ գործեալ էր։
Գայ նա ի քաղաք մի Սամարացւոց որում անուն էր Սիւքար, մերձ ի գեղն զոր ետ Յակովբ որդւոյ իւրում Յովսեփայ։
Գայ կին մի ի Սամարիայ հանել ջուր. ասէ ցնա Յիսուս. Տուր ինձ ըմպել։