18 զի հինգ այր փոխեալ է քո, եւ զոր այժմն ունիս՝ չէ քո այր. զայդ արդար ասացեր։
Եւ եկն Աստուած առ Աբիմելէք ի տեսլեան գիշերոյ, եւ ասէ. Ահա մեռանիս վասն կնոջդ զոր առեր, զի կին առնակին է։
Եւ ետես զնա Սիւքեմ որդի Եմովրայ Քոռեցի, որ իշխանն էր երկրին, եւ առ զնա, եւ ննջեաց ընդ նմա, եւ տառապեցոյց զնա։
Եւ ասեն. Իսկ զիա՞րդ զի իբրեւ զբոզ քարշեցին զքոյրն մեր։՝՝
Բայց որպէս անգոսնէ կին զամուսին իւր, այնպէս անգոսնեաց զիս տունդ Իսրայելի, ասէ Տէր։
զի ամենայն կին պոռնիկ նմանող քո, որ շնայցէ ընդ արամբ իւրով, ոչ առնու գանձս յառնէ իւրմէ՝ եւ տայ վարձս հոմանեաց իւրոց։
Վասն այդորիկ, պոռնիկ, լուր զպատգամս Տեառն.
Այս օրէն իցէ նախանձաւորութեան, որոյ յանցուցեալ իցէ կին՝ որ առնակին իցէ եւ պղծիցի,
Եւ կին եթէ ելցէ յառնէ իւրմէ եւ եղիցի առն այլում, շնայ։
Ասէ ցնա Յիսուս. Երթ կոչեա զայր քո եւ եկ այսր։
Պատասխանի ետ նմա կինն եւ ասէ. Չիք իմ այր։ Ասէ ցնա Յիսուս. Բարւոք ասացեր թէ՝ Չիք իմ այր.
Ասէ ցնա կինն. Տէր, թուի ինձ թէ մարգարէ իցես դու։
Ապա ուրեմն մինչ կենդանի է այրն, շուն կոչի, եթէ լինիցի առն այլում. եւ եթէ մեռանիցի այրն, ազատ է յօրինացն, չհամարեալ շուն՝ եթէ լինիցի առն այլում։
Պատուական է ամուսնութիւն ամենեւին, եւ սուրբ՝ անկողինք. բայց զշունս եւ զպոռնիկս դատի Աստուած։
Նա եւ զՀռութ Մովաբացի զկին Մաալոնայ ստացայ ինձ կնութեան, կանգնել զանուն մեռելոյն ի ժառանգութեան իւրում. եւ մի՛ ջնջեսցի անուն մեռելոյն յեղբարց իւրոց եւ ի ցեղէ տեղւոյ իւրոյ. եւ վկայք դուք էք այսօր։