9 Եւ իբրեւ ճաշակեաց տաճարապետն զջուրն գինի եղեալ, եւ ոչ գիտէր ուստի իցէ. բայց սպասաւորքն գիտէին որք արկին զջուրն. խօսի ընդ փեսային տաճարապետն,
ետուն նմա ըմպել գինի ընդ լեղի խառնեալ. եւ իբրեւ ճաշակեաց, ոչ կամէր ըմպել։
Ասէ ցնոսա Յիսուս. Միթէ մարթ ի՞նչ իցէ մանկանց առագաստի սուգ առնուլ, մինչ փեսայն ընդ նոսա իցէ. այլ եկեսցեն աւուրք, յորժամ բարձցի ի նոցանէ փեսայն, եւ ապա պահեսցեն։
Եւ ասէ ցնոսա. Արդ առէք եւ բերէք տաճարապետիդ։ Եւ նոքա բերին։
Եկն դարձեալ ի Կանա Գալիլեացւոց ուր արար զջուրն գինի. եւ անդ էր թագաւորազն մի, որոյ որդի նորա հիւանդ կայր ի Կափառնայում։
Եթէ ոք կամի զկամս նորա առնել, գիտասցէ վասն վարդապետութեանս, յԱստուծո՞յ իցէ արդեւք եթէ ես ինչ յանձնէ իմմէ խօսիմ։