6 Անդ էին թակոյկք կճեայք վեց ըստ սրբութեանն Հրէից, տանէին մի մի ի նոցանէ մարս երկուս կամ երիս։
Եւ նա ասէ. Հարեւր մար ձիթոյ։ Ասէ ցնա. Կա զգիր քո, եւ նիստ գրեա վաղվաղակի յիսուն։
Ասէ ցնոսա Յիսուս. Լցէք զթակոյկսդ ջրով։ Եւ լցին զնոսա մինչեւ ի վեր։
Եւ եղեւ խնդիր յաշակերտացն Յովհաննու ընդ Հրէի վասն սրբութեան։
զի զնա սրբեսցէ սրբութեամբ աւազանին՝ բանիւ.
մատիցուք ճշմարիտ սրտիւք, լրութեամբ հաւատոց, լուացեալ զսիրտս ի խղճէ չարեաց եւ մկրտեալ զմարմին ի ջուրն սրբութեան.
եւ մկրտութեանցն վարդապետութեան, եւ ձեռնադրութեան ձեռաց, եւ յարութեան մեռելոց, եւ դատաստանին յաւիտենից։
եւ պէսպէս մկրտութեամբք՝ մարմնոյ արդարութիւնքն որ մինչեւ ի ժամանակս ուղղութեանն ի վերայ կային։
Քանզի իբրեւ պատմեցան ամենայն պատուիրանք օրինացն ի Մովսիսէ ժողովրդեանն, առեալ զարիւն ցլուցն եւ նոխազացն, ջրով եւ բրդով կարմրով եւ զոպայիւ, զկտակարանօքն իսկ եւ զամենայն ժողովրդեամբն սրսկեաց,