Եթէ խօսեսցի ընդ ձեզ փարաւոն եւ ասասցէ. Տուք մեզ նշան կամ արուեստ, ասասցես ցԱհարոն եղբայր քո՝՝. Առ դու զգաւազանդ, եւ ընկեա զդա ի գետին առաջի փարաւոնի եւ ծառայից նորա՝՝, եւ եղիցի վիշապ։
Եւ իբրեւ եկն ի տաճարն, մատեան առ նա, մինչդեռ ուսուցանէր, քահանայապետքն եւ ծերք ժողովրդեանն եւ ասեն. Որո՞վ իշխանութեամբ առնես զայդ, եւ ո՞վ ետ քեզ զիշխանութիւնդ զայդ։