9 Վասն մեղաց՝ զի ոչ հաւատան յիս.
Որ հաւատայ եւ մկրտիցի՝ կեցցէ, եւ որ ոչն հաւատայ՝ դատապարտեսցի։
Եւ նա եկեալ՝ յանդիմանեսցէ զաշխարհ վասն մեղաց եւ վասն արդարութեան եւ վասն դատաստանի։
Եւ ես առանց օրինացն երբեմն էի կենդանի, այլ իբրեւ եհաս յիս պատուիրանն, մեղքն կենդանացան,
որ յառաջագոյն հայհոյիչն էի եւ հալածիչ եւ թշնամանիչ, այլ գտի ողորմութիւն, զի զայն յանգիտութեան եւ յանհաւանութեան գործէի.
Տեսէք, եղբարք, գուցէ երբեք լինիցի յումեք ի ձէնջ սիրտ չար անհաւատութեան՝ ապստամբ լինել յԱստուծոյ կենդանւոյ։