3 Առաքեցին առ նա քորքն նորա եւ ասեն. Տէր, ահաւասիկ զոր դուն սիրէիր՝ հիւանդացեալ է։
Եւ ասէ ցնա. Առ դու զորդիդ քո սիրելի զոր սիրեցեր՝ զԻսահակ, եւ գնա դու յերկիր բարձր՝՝, եւ հանցես զդա անդ յողջակէզ ի վերայ միոյ լերանց յորոց ասացից քեզ։
Փորձեցեր զսիրտ իմ եւ քննեցեր ի գիշերի, փորձեցեր զիս եւ ոչ գտաւ յիս անիրաւութիւն։
Իբրեւ ետես զնա Տէր, գթացաւ ի նա եւ ասէ. Մի՛ լար։
Եւ էր ոմն հիւանդ Ղազարոս ի Բեթանեայ, ի գեղջէ Մարեմայ եւ Մարթայի քեռ նորա։
Զայս իբրեւ ասաց, յետ այսորիկ ասէ ցնոսա. Ղազարոս բարեկամ մեր ննջեաց, այլ երթամ զի զարթուցից զնա։
Այս այն Մարիամ էր որ օծ զՏէրն իւղով, եւ ջնջեաց զոտս նորա հերով իւրով. որոյ եղբայրն Ղազարոս հիւանդ էր։
Ասէ Մարթա ցՅիսուս. Տէր, եթէ աստ լեալ էիր, եղբայրն իմ չէր մեռեալ.
Ասէին Հրեայքն. Տեսէք, որչափ սիրէր զնա։
Եւ սիրէր Յիսուս զՄարթա եւ զքոյր նորա զՄարիամ եւ զՂազար։
Դուք կոչէք զիս Վարդապետ եւ Տէր, եւ բարւոք ասէք, քանզի եմ իսկ։
Եւ էր մի ոմն յաշակերտացն բազմեալ առ Յիսուսիւ, զոր սիրէրն Յիսուս։
Երաստոս մնաց ի Կորնթոս. զՏրոփիմոս թողի ի Մելիտոս հիւանդագին։
Ես զոր սիրեմ յանդիմանեմ եւ խրատեմ. նախանձեա այժմ եւ ապաշխարեա։