1 Եւ էր ոմն հիւանդ Ղազարոս ի Բեթանեայ, ի գեղջէ Մարեմայ եւ Մարթայի քեռ նորա։
Եւ եղեւ յետ բանիցս այսոցիկ ազդ եղեւ Յովսեփայ եթէ Յակոբ հայր քո նեղեալ է. եւ առեալ Յովսեփայ՝՝ զերկուս որդիսն իւր ընդ իւր, զՄանասէ եւ զԵփրեմ, եկն առ Յակոբ։՝՝
Եւ թողեալ զնոսա ել արտաքոյ քաղաքին ի Բեթանիա, եւ անդ ագաւ։
Եւ յորժամ մերձ եղեն յԵրուսաղէմ, ի Բեթփագէ եւ ի Բեթանիա, մօտ ի լեառն Ձիթենեաց, առաքէ երկուս յաշակերտաց անտի,
Զայս իբրեւ ասաց, յետ այսորիկ ասէ ցնոսա. Ղազարոս բարեկամ մեր ննջեաց, այլ երթամ զի զարթուցից զնա։
Եւ էր Բեթանիա մերձ յԵրուսաղէմ իբրեւ ասպարիսօք հնգետասան։
Բազումք ի Հրէից անտի եկեալ էին առ Մարթա եւ Մարիամ, զի մխիթարեսցեն զնոսա վասն եղբօրն։
Առաքեցին առ նա քորքն նորա եւ ասեն. Տէր, ահաւասիկ զոր դուն սիրէիր՝ հիւանդացեալ է։
Եւ ժողովուրդն վկայէր որ էր ընդ նմա, եթէ զՂազար կոչեաց եւեթ ի գերեզմանէն, եւ յարոյց զնա ի մեռելոց։
Իբրեւ գիտաց ժողովուրդ բազում ի Հրէիցն թէ անդ է, եկին, ոչ միայն վասն Յիսուսի, այլ զի եւ զՂազար տեսցեն, զոր յարոյցն ի մեռելոց։
Եւ եղեւ յաւուրսն յայնոսիկ հիւանդանալ նմա եւ մեռանել. լուացին զնա եւ եդին ի դստիկոնի անդ։