զի ահաւասիկ ես յարուցանեմ հովիւ տգէտ ի վերայ երկրի. զվտտեալն ոչ յանձանձիցէ, եւ զցրուեալն ոչ խնդրիցէ, եւ զբեկեալն ոչ բժշկեսցէ, եւ զողջն ոչ դարմանեսցէ. եւ զմիս ընտրանացն կերիցէ, եւ զոտս նոցա փշրեսցէ։
Յառաջ քան զաւուրս զայսոսիկ յարեաւ Թեւդաս ասել զանձնէ թէ իցէ ոմն. յոր անկան արք թուով իբրեւ չորեքհարեւր, որ սպանաւ, եւ ամենեքեան որ միաբանեալ էին ընդ նմա՝ քակտեցան եւ եղեն յոչինչ։