Վա՜յ քեզ, Քորազին, վա՜յ քեզ, Բեթսայիդա. զի եթէ ի Տիւրոս եւ ի Սիդովն եղեալ էին զօրութիւնքն որ ի ձեզ եղեն, վաղու եւս արդեւք խորգով եւ մոխրով ապաշխարեալ էր։
Վա՜յ քեզ, Քորազին. վա՜յ քեզ, Բեդսայիդա. զի եթէ ի Տիւրոս եւ ի Սիդովն եղեալ էին զօրութիւնքն որ եղեն ի ձեզ՝ վաղուց եւս արդեւք ի խորգ եւ ի մոխիր նստեալ ապաշխարեալ էր։
Եւ իբրեւ մտին, ելին ի վերնատունն ուր վանքն իսկ էին, Պետրոս եւ Յակովբոս, Յովհաննէս եւ Անդրէաս, Փիլիպպոս եւ Թովմաս, Բարթողոմէոս եւ Մատթէոս, Յակովբոս Ալփեան եւ Շմաւոն Նախանձայոյզ եւ Յուդա Յակովբեան։