11 Յիւրսն եկն, եւ իւրքն զնա ոչ ընկալան։
Նա պատասխանի ետ եւ ասէ. Ոչ ուրեք առաքեցայ, եթէ ոչ առ ոչխարս կորուսեալս տանն Իսրայելի։
Եւ քաղաքացիքն նորա ատէին զնա, առաքեցին հրեշտակս զկնի նորա, եւ ասեն թէ՝ Ոչ կամիմք թագաւորել դմա ի վերայ մեր։
Յաշխարհի էր, եւ աշխարհ նովաւ եղեւ, եւ աշխարհ զնա ոչ ծանեաւ։
Իսկ որք ընկալանն զնա՝ ետ նոցա իշխանութիւն որդիս Աստուծոյ լինել որոց հաւատասցեն յանուն նորա.
Ապա ասէ ցաշակերտն. Ահա մայր քո։ Եւ յայնմ ժամանակէ ա՛ռ աշակերտն զնա առ իւր։
Որ յերկնիցն գայ՝ զոր՝՝ ինչ ետես եւ զոր լուաւ՝ վկայէ, եւ զվկայութիւն նորա ոչ ոք ընդունի։
Արք եղբարք, որդիք Աբրահամեան տոհմին, եւ որ ի ձեզ երկիւղածք իցեն յԱստուծոյ. ձեզ բանս այս փրկութեան առաքեցաւ։
Համարձակեալ Պաւղոսի եւ Բառնաբայ՝ ասէին. Առ ձեզ նախ պարտ էր խօսել զբանն Աստուծոյ. եւ քանզի դուք մերժէք զնա, եւ ոչ արժանիս համարիք զձեզ կենացն յաւիտենականաց, ահաւասիկ դառնամք ի հեթանոսս։
Եւ հրաժարեցաք ի միմեանց եւ ելաք ի նաւն, եւ նոքա դարձան յիւրեանց տեղիս,
Այլ ասեմ թէ Քրիստոսի սպասաւոր թլփատութեանն լինել վասն ճշմարտութեանն Աստուծոյ էր, առ ի հաստատուն առնելոյ զաւետիս հարցն։
Ստուգութեամբ ասեմ ի Քրիստոս եւ ոչ ստեմ, վկայեն ինձ միտք իմ ի Հոգի Սուրբ,
որոց հարքն, յորոց եւ Քրիստոս ըստ մարմնոյն, որ է ի վերայ ամենեցուն Աստուած օրհնեալ յաւիտեանս։ Ամէն։
Այլ իբրեւ եկն լրումն ժամանակին, առաքեաց Աստուած զՈրդին իւր որ եղեւ ի կնոջէ, եւ եմուտ ընդ օրինօք.