13 Եւ ասէ ցիս Տէր. Վասն թողլոյն դոցա զօրէնս իմ զոր եդի առաջի աչաց նոցա, եւ ոչ լուան ձայնի իմում.
Ապա թէ դարձջիք դուք եւ թողջիք զհրամանս իմ եւ զպատուիրանս իմ զորս ետու առաջի ձեր, եւ երթայցէք պաշտիցէք զաստուածս օտարս եւ երկիր պագանիցէք նոցա,
Եւ արդ՝ զի՞նչ տացուք պատասխանի առաջի քո, Տէր, վասն այսր ամենայնի. քանզի անցաք զօրինօք քովք, Տէր,
Որպէս անձրեւ սաստիկ եւ անշահ, նոյնպէս եւ որ թողուն զօրէնս, եւ գովեն զամպարշտութիւն. իսկ որ սիրեն զօրէնս՝ պատեն զինքեամբք պարիսպ։՝՝
Զքաղաքն եւ զժողովուրդն իմ՝՝ չար՝ որք ոչ կամէին լսել բանից իմոց, որք գնան ըստ յօժարութեան սրտից իւրեանց չարաց, եւ երթան զհետ աստուածոց օտարաց ծառայել նոցա եւ երկիր պագանել. եղիցին իբրեւ զսփածանելիդ զայդ՝ որ ոչ իմիք է պիտանացու։
Եւ ասասցեն. Փոխանակ զի թողին զուխտ Տեառն Աստուծոյ իւրեանց, եւ երկիր պագին աստուածոց օտարաց, եւ ծառայեցին նոցա։
Եւ եղիցի յորժամ ասիցէք. Վասն է՞ր արար Տէր Աստուած մեր մեզ զայս ամենայն. ասիցես ցնոսա. Փոխանակ զի թողէք զիս եւ ծառայեցէք աստուածոց օտարաց յերկրի ձերում, նոյնպէս ծառայեսջիք օտարաց յերկրի՝ որ ոչ ձեր իցէ։
Եւ ոչ լուան ինձ, եւ ոչ անսաց ունկն նոցա. եւ խստացուցին զպարանոցս իւրեանց՝ առաւել քան զհարց՝՝ իւրեանց։