14 Արդ մեք զի՞ նստիցիմք. այլ ժողովեցարուք՝ եւ մտցուք ի քաղաքս ամուրս, եւ անդր անկցուք. զի Տէր Աստուած մեր ընկէց՝՝ զմեզ, եւ արբոյց մեզ ջուր դառնութեան, զի մեղաք առաջի նորա։
Եւ ասէ Դաւիթ ցԱբեսսա. Արդ առնէ մեզ չար Սաբեէ որդի Բոքորեայ վասն Աբիսողոմայ՝՝. արդ ա՛ռ դու ընդ քեզ զծառայս տեառն քո, եւ պնդեաց զհետ նորա. գուցէ գտանիցէ իւր քաղաքս ամուրս, եւ ածիցէ ստուերածս ի վերայ աչաց՝՝ մերոց։
Վասն այնորիկ այսպէս ասէ Տէր զօրութեանց ի վերայ մարգարէիցն. Ահաւադիկ ես ջամբեցից դոցա ցաւս, եւ արբուցից դոցա ջուր դառնութեան. զի ի մարգարէիցն Երուսաղեմի ել պղծութիւն ընդ ամենայն երկիր։
Ննջեցաք ամօթով մերով, եւ ծածկեցին զմեզ անարգանք մեր. քանզի առաջի Աստուծոյ մերոյ մեղաք մեք եւ հարքն մեր ի մանկութենէ մերմէ մինչեւ ցայսօր. եւ ոչ լուաք ձայնի Տեառն Աստուծոյ մերոյ։
եւ մնացորդքն առնուցուն զընտանիս իւրեանց, եւ իջանեն հանել զոսկերս նոցա ի տանէ անտի. եւ ասասցեն ցայնոսիկ որք կայցեն առաջի տանն, եթէ՝ Այլ ինչ՝՝ մնաց այդր առ քեզ։
Մի՛ ոք իցէ ի ձէնջ այր կամ կին, կամ ազգ կամ ցեղ որոյ միտք իւր խոտորեալ իցեն ի Տեառնէ Աստուծոյ մերմէ, երթալ պաշտել զդիս ազգացն այնոցիկ, մի՛ ոք իցէ ի ձէնջ՝՝ արմատ ի վեր բուսեալ դառնութեան եւ դաժանութեան.