Վասն այսորիկ այսպէս ասէ Տէր. Ահա զբարկութիւն եւ զսրտմտութիւն իմ հեղից ի վերայ տեղւոյդ այդորիկ, ի վերայ մարդոյ եւ անասնոյ, եւ ի վերայ փայտի ագարակի, եւ ի վերայ արդեանց երկրի, բորբոքեսցի եւ ոչ շիջցի։
Եւ ասասցես առ նոսա. Այս ազգ է որ ոչ լուան ձայնի Տեառն Աստուծոյ իւրեանց, եւ ոչ ընկալան զխրատ. պակասեցին հաւատք, եւ բարձաւ ճշմարտութիւն՝՝ ի բերանոյ նոցա։
Զի պոռնկելով պոռնկեցաւ մայր նոցա, եւ յամօթ արար որ ծնաւն զնոսա. զի ասաց. Երթայց զհետ հոմանեաց իմոց, ոյք տայցեն ինձ զհաց իմ եւ զջուր եւ զհանդերձ եւ զկտաւ իմ եւ զգինի իմ եւ զձէթ իմ եւ զամենայն ինչ որ պիտոյ է ինձ՝՝։
Ասացի թէ՝ Երկերուք յինէն, եւ ընկալարուք զխրատ, եւ ոչ սատակեսջիք յերեսաց նորա ըստ ամենայնի որչափ ինչ առից վրէժ ի նմանէ. պատրաստեա կանխել ընդ առաւօտս. ապականեցան ամենայն ճիռք նորա։