Զի լուայ զպարսաւանս բազմաց, շուրջ զինեւ միախուռն ժողովելոց. թէ՝ Արիք եւ յարիցուք ի վերայ նորա ամենայն արք բարեկամք դորա. հնարեցարուք նմա հնարս՝՝, թերեւս խաբեսցի եւ յաղթեսցուք նմա, եւ խնդրեսցուք զվրէժ մեր ի նմանէ։
Իսկ այդ զի՞նչ է. դոքա աւադիկ զարհուրեալ իմն են, եւ յետս ընդդէմ շարժին. զի զօրաւորք նոցա հարան. ի փախուստ կացին. եւ ոչ դարձցին ի դոցանէ պատեալքն շուրջանակի՝՝, ասէ Տէր։
Զխորանս նոցա եւ զխաշինս նոցա առցեն, զհանդերձս նոցա եւ զամենայն կահ եւ զկարասի նոցա, եւ զուղտերամակս նոցա առցեն իւրեանց. եւ կոչեցէք ի վերայ նոցա կորուստ շուրջանակի։
Ահաւասիկ ես ածից ի վերայ քո երկեւղ, ասէ Տէր զօրութեանց, յամենայն կողմանց շուրջ զքեւ բնակելոցդ. եւ ցրուեսջիք յիւրաքանչիւր կողմ, եւ ոչ ոք իցէ որ ժողովիցէ զթափառականսն։
Արդ մեք զի՞ նստիցիմք. այլ ժողովեցարուք՝ եւ մտցուք ի քաղաքս ամուրս, եւ անդր անկցուք. զի Տէր Աստուած մեր ընկէց՝՝ զմեզ, եւ արբոյց մեզ ջուր դառնութեան, զի մեղաք առաջի նորա։
Կոչեցեր իբրեւ զօր տարեկանաց պանդխտութեան իմոյ՝՝ շուրջ զինեւ. եւ ոչ ոք էր որ գտանէր յաւուր սրտմտութեան բարկութեան Տեառն, ապրեալք եւ մնացեալք ի պահել ի բազմանալ թշնամեաց իմոց ամենեցուն՝՝։